-
- Dolce & Gabbana SS 2015
-
- Joan Didion by Juergen Teller for Céline
-
- Joni Mitchell by Hedi Slimane for Saint Laurent
Enkele weken geleden, toen de nieuwe modecampagnes verschenen, vielen enkele high end modemerken op dankzij een flink ‘granny cool’ gehalte. Dames op leeftijd krijgen dit seizoen hun ‘fashion moment’.
Nee, we hebben we het niet over een bejaard topmodel boven de 30 (echt waar, dat is de officiële pensioenleeftijd) genre Naomi Campbell (44) of Christie Turlington (46). We hebben het evenmin over de genetische uitzonderingen à la Carmen Dell’Orefice die op haar 83ste menig tienermodel van de catwalk loopt. Dit seizoen gaat het over échte vrouwen, geen professionele modellen. Toegegeven, het zijn wel iconen: schrijfster Joan Didion (80) voor Céline en singer-songwriter Joni Mitchell (71) voor Saint Laurent. Geen beautyqueens maar wel intelligente vrouwen met uitstraling en een indrukwekkend cv. Zowel Saint Laurent als Céline stellen het talent van deze dames boven hun looks. Applaus, dus. Al is niet iedereen die mening toegedaan. “Het is deprimerend om te zien hoe je idolen gebruikt worden om dure kleding te verkopen” stelt Hadley Freeman in The Guardian. Tim Teeman van The Daily Beast nuanceert dat: “zowel Didion als Mitchell weten wat het betekent om hun werk en zichzelf te verkopen. Ze hebben een uitgever of een platenmaatschappij. Ze kennen het belang van marketing.”
Platte ‘commerce’?
Een slimme marketingzet om de bemiddelde vijftigers aan te spreken die geld hebben voor dure kleren, maar geen boodschap aan jonge modellen? Misschien. Al borduurt Saint Laurent verder op de traditie om iconische muzikanten in te schakelen. “De campagne is een onderdeel van het Saint Laurent Music Project” weet Fashionista.com, “Tijdloze muzieksterren als Marianne Faithfull, Kim Gordon, Chuck Berry, Marilyn Manson en Courtney Love passeerden ook al voor de lens van Hedi Slimane.”
Niet nieuw
Je kan je afvragen waar de heisa vandaan komt, want verschillende merken gingen al voor: een cosmeticamerk als L’Oréal huurt al jaren dames op leeftijd in een gefotoshopte versie (Julianne Moore (54), Jane Fonda (77), Helen Mirren (69)), M.A.C. maakte een make-up collectie met de charismatische Iris Apfel (93) en Lanvin voerde in zijn herfstcampagne van 2012 de 84-jarige Jacquie Murdock op. Een campagne die minder over de lippen ging, maar in feite veel opzienbarender is, is die van Dolce & Gabbana, die een stel Italiaanse oma’s promoveerde tot modellen. Uiteraard gemengd met een paar bloedmooie mannen en vrouwen, maar de mix van verschillende rolmodellen is verfrissend. Jong en strak is aangenaam om naar te kijken, maar blijft zelden hangen omdat we er zo gewend aan zijn. Maar van die oma’s word ik goed gezind. En het feit dat men toont (zelfs al is het in een advertentie) hoe cool en inspirerend zeventigers en tachtigers kunnen zijn, is een balsem voor mijn veertig-plus ziel. Meer van dat dus. En als er een twintigjarige fashionista op die manier de boeken van Didion of de muziek van Mitchell ontdekt, dan is dat mooi meegenomen! (SA)
!
Goede voorrnemens horen bij een terug- en een vooruitblik. Eigenlijk ben ik niet zo tuk op eindejaarsfeesten. Je wordt gedwongen om erbij stil te staan dat er alweer een jaar voorbij is. En dat lijkt steeds sneller te gaan. Een teken dat je veroudert, wist een slimme ex-collega. Maar toch, er is veel gebeurd het afgelopen jaar. Lees maar mee:
Traditioneel lanceren verschillende merken een feestmake-up collectie tegen het eindejaar. Glans, goud en glitters zijn elk jaar vaste prik, maar hoe vermijd je om te blenden in de kerstversiering en houd je het eigentijds? De foolproof basics van Café Cosmétique om er ab fab uit te zien!
Geen idee wat je voor je lief, schoonbroer of pa moet kopen? Met een parfum zit je altijd goed. Mannen doen daar doorgaans minder moeilijk over dan vrouwen (zolang het maar ‘proper’ ruikt). Een blik op zijn looks en je weet welk vlees je in de kuip hebt. Café Cosmétique plakt er het juiste geurtje op.
Tien jaar geleden bracht de toen redelijk onbekende modeontwerper Narciso Rodriguez zijn eerste, gelijknamige parfum uit. De Amerikaan met Cubaanse roots droeg altijd Egyptische musk, zijn fetisjgeur. Een briljant parfumeursduo -Francis Kurkdjian en Christine Nagel- verpakte een overdosis muskus in een zoet deken van amber, vanille en zwoele bloemen (osmanthus). Het werd een instant succes dat tot op de dag van vandaag blijft duren. De mannengeur kende minder succes, evenals het cleane Essence (ook een muskusparfum). Dus werd het tijd voor een nieuwe poging: Narciso. Ook hier wordt muskus als ruggengraat gebruikt, aangekleed met gardenia. Deze bloem heeft een zwoel karakter dat qua sensualiteit vaak vergeleken wordt met jasmijn. Gardenia is een van mijn favoriete bloemen en ook de redelijk droge poederigheid van Narciso kan ik wel smaken. Hij heeft dezelfde warmte als Narciso Rodriguez For Her, maar dan zonder die honingachtige zoetigheid. Een zachte troostgeur dus, tactiel als een kasjmieren sjaal waarin je je met plezier in wikkelt tijdens grijze, troosteloze dagen.
Maar belangrijker is uiteraard hoe die moderne vrouw dan wel ruikt. “Vrouwelijk en sterk tegelijkertijd” klinkt het bij Lauder. Dat contrast vind je ook terug in de parfumcompositie, die geen klassieke piramidestructuur (met top-, hart- en basisnoten) heeft, maar een bloemen- en een houtakkoord combineert. Concreet ruikt dat naar bloemen (de sensuelere soorten, zoals jasmijn, tuberoos en lelie). Althans bij mij, want afhankelijk van de huid zou een van de twee akkoorden overheersen. Wie wat thuis is in parfumingrediënten kan vrezen voor geurig geweld, maar de scherpe kantjes (zoals bijvoorbeeld het overweldigende zwoele van jasmijn en tuberoos, het medicinale van lelie of de ‘grondgeur’ van patchouli) werden er vakkundig afgevijld en gepolijst. En dat is tegelijkertijd de sterkte en de zwakte van dit parfum: een knap gemaakt boeket dat veel mensen als aangenaam zullen ervaren, maar iets teveel gepolijst en te weinig weerhaakjes om echt te blijven hangen.
Niet oom Philippe, maar haar overgrootoom Carl Andrea stond model voor de eerste mannengeur. “Er bestaan een hoop verhalen over hem: hij was een diplomaat die aan het hof van de Russische tsar Alexander I heeft geleefd en het familiekasteel in Corsica heeft laten bouwen. Daar hebben we lang met de hele familie gewoond: mijn oma, haar kinderen en alle nichten en neven.” 8 mars 1764 is dus een hommage aan Carl Andrea Pozzo di Borgo: een warm, krachtig, klassiek parfum met pikante citrus- en warme ledernoten. Valentine koos voor de geboortedatum in plaats van de naam van het personage. “Omdat namen vaak al snel associaties oproepen, data hebben dat minder. Iedereen moet zich kunnen identificeren met een bepaalde geur. Het gaat eerder over karaktertypes dan over een specifieke persoon. Elke familie heeft wel iemand melancholisch, creatief of vrolijk.”
September is een dure maand, dus geeft Café Cosmétique tips om meer te doen met minder. Deze vier make-up producten zijn veelzijdiger dan je denkt:
Een bekentenis: door die Russische economische boycot is mijn interesse voor merken van eigen bodem weer opgeflakkerd. Minder glamoureus doorgaans dan de klinkende namen uit Parijs of New York, maar wel een hoge kans op no nonsense degelijkheid. Auriga is zo’n verzorgingsmerk. Opgericht door de wetenschapper Alfred Marchal, die met twintig jaar onderzoek- en marketingervaring in de farmaceutische sector op zak een tiental dermatologen en plastische chirurgen rond zich verzamelde. Zij geven hun input bij de ontwikkeling van deze ‘cosmeceuticals’. Dat zijn producten die op de grens tussen medicijnen en cosmetica balanceren en volgens de (strengere) normen van de farmacie worden geproduceerd.
Jaren geleden, toen ik nog als groentje achter de toog van een parfumerie stond, kwam ik ooit met het extrait de parfum aandraven toen een man naar een bepaald parfum vroeg. Hij viel achterover van de prijs en vroeg me waarom hij in hemelsnaam het dubbele zou betalen voor zo’n klein flesje. Veel verder dan dat het langer houdt, kwam ik niet. Sindsdien ben ik me gaan verdiepen in de verschillen in concentraties en heb ik al boeiende ontdekkingen gedaan. Zo ruiken de verschillende concentraties van Chanel N°5 bewust beduidend anders. De eau de toilette legt de nadruk op het frisse van citrusvruchten, het eau de parfum is een typisch product van de jaren 80 met weelderige bloemen en het extract ruikt weer anders. En ook bij hun nieuwe lancering, 3 extraits de parfum in het 
![3[1].jpg](http://cafecosmetique.com/wp-content/uploads/2013/07/31_KW44.jpg)