Foto: Duncan de Fey
Een tijd geleden kwam Feeling langs om mijn verzameling parfums te bekijken en me te interviewen over de passie die ik al van kindsbeen af heb: parfum (en alles wat daarmee te maken heeft). Dat artikel kun je lezen in het oktobernummer (nu in de winkel). Maar misschien vinden jullie het ook wel leuk om daar wat meer over te horen?
Een passie van kindsbeen af
Mensen vragen me vaak waar die fascinatie voor parfum vandaan komt. Dat weet ik niet. Die is er altijd al geweest. Een van mijn vroegste herinneringen is hoe ik de badkamer van mijn oma binnenglipte om aan al haar parfums te ruiken. Ik scheurde advertenties uit magazines, hield alle miniatuurtjes bij die ik kreeg en de beste verjaardagscadeaus ooit waren een zeep van Anaïs Anaïs en een flesje L’Air du Temps. Mijn eerste zakgeld ging op aan een flesje Courrèges in Blue, waar ik zo zuinig op was dat het vervlogen was nog voor ik het had opgebruikt.
Als tiener ging ik werken als jobstudent in een parfumerie. Toen ik op kot ging stond ik voor het krieken van de dag op om de parfumposters in de bushokjes te vragen die vervangen werden. Mijn eerste job was beautyjournaliste bij Weekend Knack, een schot in de roos! Alles hield ik bij: de mooie persdossiers, limited editions, een occasionele factice (grote flessen met gekleurd water die als presentatiemateriaal worden gebruikt) en uiteraard véél parfums. Geïnspireerd door het lezen van ‘De Schaduw Van De Wind’ (een boek over een plek waar verdwenen boeken worden bijgehouden) legde ik een verzameling aan met parfums die van de markt verdwenen.
Foto’s: Duncan de Fey 
Verzamelen moet een sport blijven
Véél collecties dus, maar de grootste is wellicht de verzameling miniaturen, waarvan ik er een 1500tal heb. Ze staan mooi uitgestald in een kast die ik op maat heb laten maken. Dat heeft me meer dan een jaar onderhandelen gekost met mijn man. Maar ze is er gekomen en stiekem vindt hij het wel iets hebben, zo’n eyecatcher in ons huis. Al begint ze stilaan te klein te worden, want mijn verzameling blijft groeien… Niet noodzakelijk met de nieuwste dingen, vaak zijn oudere miniaturen veel mooier. De sport zit hem in een vondst op het internet of op een rommelmarkt. Je kunt alles kopen, maar vaak aan astronomische bedragen. Verzamelen moet wel een sport blijven, vind ik, geen lopende uitgave.
Het draait om de beleving
Ik ben verder geen hamster die dwangmatig spullen verzameld. Maar van parfum word ik gelukkig. Het gaat me niet om het hebben, maar eerder om de beleving: de schoonheid van een mooi flesje, een geur die herinneringen oproept of me een goed gevoel geeft, de mooie verhalen achter de klassiekers, … Als ik een zintuig zou moeten afgeven, dan zal dat zeker niet mijn neus zijn.
