Wat is haute parfumerie?
Haute Parfumerie is een fenomeen dat begin van de 21e eeuw is ontstaan. Een reactie van de traditionele parfumhuizen op het succes van de nicheparfumerie, die toen doorbrak bij het grote publiek. Haute parfumerie claimt de haute couture van de parfumerie te zijn: exclusieve composities met de beste materialen en het hoogste prijskaartje. Ze gebruiken dezelfde codes als de nichemerken: eenzelfde fles voor alle parfums, geen reclame, aandacht voor kwaliteitsingrediënten en een nog selectievere distributie. Merken als Hermès en Chanel verkopen hun haute parfumerielijn uitsluitend in hun eigen boetieks en maximaal een enkel ‘extern’ verkooppunt. Les Exceptions de Thierry Mugler vind je via de Franse webshop.
Thierry Mugler
Thierry Mugler lanceerde in 1992 zijn eerste parfum: Angel. Een bevreemdende geur met citrus, chocolade, suikerspin en véél patchoeli. Ook de flacon was ongezien: een ster in hemelsblauw, het icoon van het modehuis. 4 jaar later volgde A*Men, de mannelijke tegenhanger. In 2001 het onvolprezen Cologne, in 2005 de jasmijnbom Alien en in 2010 Womanity. Stuk voor stuk originele parfums met een sterke persoonlijkheid. Dat geeft dus evenveel fervente lovers als haters. En zo is het goed.
Les Exceptions
Het portfolio van Mugler indachtig verwachtte ik me aan originele, maar enigszins luide geuren. Niet dus. Les Exceptions verkent de klassieke thema’s en geeft er een twist aan in de vorm van een onverwachte noot of een overdosis. In 2014 werd een reeks van 5 parfums (Suprafloral, Oriental Express, Fougère Furieuse, Chyprissime, Over The Musk) gelanceerd. Een jaar later kwam daar Cuir Impértinent bij, dit jaar volgden Hot Cologne en Woodissime. Naar verluid was Les Exceptions het laatste project van Olivier Polge, voor hij in vaste dienst ging bij Chanel. Hij werkte samen met Jean-Christophe Hérault, een jonge parfumeur die onder andere Florabotanica voor Balenciaga ontwikkelde. Elk parfum heeft zijn eigen charme, al lijkt de meeste actie zich vooral in de kopnoten voor te doen. Daarna gebeurt er doorgaans nog weinig, het verloopt lineair. Dat is niet erg wanneer je de geur lekker vindt, maar in die prijscategorie (eau de parfum 100 ml: 170 euro) verwacht ik nog meer vuurwerk. De parfums komen in een mooie art deco flacon die ter plekke gevuld wordt.
Chyprissime
Chypre (fris-warme parfums met een ruggengraat van bergamot, eikenmos en patchoeli) behoren tot mijn favoriete parfumtypes. Ze hebben persoonlijkheid, zijn elegant en maken zich niet druk om hun vrouwelijkheid of mannelijkheid te bewijzen. Dan bedoel ik vooral de klassieke chypres (Sisley Eau du soir, Paloma Picasso, Jean Louis Scherrer, …) en niet de zoete soepen van tegenwoordig waar fruit of bloemen de basisingrediënten domineren (Giorgio Armani Si, YSL Mon Paris, …). Chyprissime heeft de klassieke grandeur van een old skool chypre. Het is het soort geur dat je hoofd doet omdraaien wanneer de vrouw al lang is gepasseerd. Omdat haar elegantie zo discreet is dat ze niet meteen opvalt. Maar toen ik hoorde dat Chyprissime een peernoot had, was ik meteen bevooroordeeld (ik houd niet zo van fruit). Op de mouillette was ze te aanwezig (of zat dat in mijn hoofd?), maar op de huid verzacht ze wat sommigen als streng en ouderwets ervaren in een chypre.
Cuir Impértinent
Leergeuren zijn niet voor watjes. Ze kunnen iets bitter en dierlijk hebben, maar altijd bàkken persoonlijkheid. Het eerste wat je ruikt in Cuir Impértinent is een rokerige noot, tabak en in de verte een zoete likeurnoot (amberwarmte, anijsachtig). Dit parfum ruikt zachter en zoeter dan de naam doet vermoeden. En verder: gesofisticeerd, duur en uniseks. Het roept beelden op van een bar in een vijfsterrenhotel. Waar de obers in strikt uniform rondlopen, het haar strak in de gel naar achter gekamd. Waar mannen van een sigaar of een zeldzame whiskey in een Chesterfield genieten en een elegante dame in avondjurk van een Cosmopolitan sipt. Cuir Impértinent kan zowel haar parfum zijn als van de heren. Of zelfs de huisgeur van het hotel die onbewust die exclusieve sfeer oproept.
Suprafloral
De hyacint is een miskende bloem in de parfumerie. Waarschijnlijk omdat haar groene karakter minder lieflijk en vrouwelijk is dan rozen of jasmijn. Ze speelt de hoofdrol in Suprafloral, waarvan de naam het ultieme boeket doet vermoeden. Niet dus: je krijgt meteen een groene noot waar je van houdt of niet. (en dat doe ik) Wel netjes ingepakt in een frisse bloemigheid, genre meiklokjes. Dat balanceren tussen groen en bloemig geeft meer het gevoel van een levensecht boeket (met bladgroen en al) dan van een parfum. Een naturalistisch parfum.
Oriental Express
Mijn eerste indruk: dit is de poederige warmte die ik apprecieer in Guerlain’s Shalimar. Maar dan minder zoet, met meer hout en karakter. De twist zit hier volgens de ingrediëntenlijst in … wortel. Het enige parfum dat ik ken met wortel is Honoré’s de Pré I Love Les Carottes. Waar ik niet van onder de indruk ben, eerlijk gezegd. Maar hoe ik ook snuif en snuffel: mijn neus vindt het nergens terug. Oriental Express is de perfecte poedergeur, getemperd door iris (geeft iets droog, wat het zoete van vanille afzwakt) en sandelhout (dat het crèmige versterkt). Sensueel en uniseks tegelijkertijd . Niet luid, wel elegant. Alleen jammer dat er na een half uur geen evolutie meer in zit. De perfecte cocoongeur op koude dagen.
Fougère Furieuse
Fougères kunnen soms saai zijn. Zeker in de frisse uitvoeringen waar niemand aanstoot aan neemt. Wanneer de nadruk op het poederige (de coumarine) komt te liggen krijg je een heel ander soort geur. Dat is het geval voor Guerlain’s Jicky (een parfum uit 1889!) en bij Chanel Boy. En ook bij Fougère Furieuse. Dat begint redelijk klassiek, maar het poederige maakt het zachter, misschien wat vrouwelijker en geeft het daardoor een twist.
Over The Musk
Musk is een bijzonder ingrediënt. Omdat het uiteenlopende geuren kan hebben. Oorspronkelijk dierlijk, tegenwoordig ruikt het naar propere was of babyhuid. Het is een bijzonder populair ingrediënt omdat het een soort voile over een compositie legt, die alle scherpe kantjes afrondt. Het maakt een parfum zachter, ronder, bijna tactiel. Er bestaan verschillende soorten, en in Over The Musk lijken ze allemaal aan bod te komen. Het begint als een huidgeur waar wat chocolade aan kleeft. Dan evolueert het naar de klassieke witte muskusgeur (denk aan White Musk van The Body Shop) en even later ruik je de karaoke van vanille en iris die hun versie van een poederige huidgeur geven. Droog (zoals de iris), zoet (maar niet te, zoals vanille) en lekker!
Hot Cologne
Bestaat er iets klassiekers dan een eau de cologne? Thierry Mugler bewees al met Cologne dat je er toch een twist aan kan geven. Deze keer doet hij het niet met een overdosis musk, maar met peper. Dat is het eerste wat je neus prikkelt. Daarna evolueert de geur naar een mooie oranjebloesem, wat het iets clean en zacht tegelijk geeft. Zeer aangename drydown; mijn idee van de ideale huidgeur.
Woodissime
Een van de namen die me het meest aansprak is Woodissime. Ik ben een grote fan van houtgeuren: fris groene vetiver, donkere patchoeli, crèmig sandelhout, droge ceder, rokerig guajac, … In Woodissime wordt dat allemaal gebruikt, maar de zware aroma’s van ‘Oud’ (erg populair in het Midden-Oosten en een trend onder de nichemerken) domineren. Opgefleurd met (geconfijt) fruit en likeurnoten. Een zeer specifiek genre waar je fan van bent of niet.
Info:
Les Exceptions de Thierry Mugler eau de parfum 80 ml: 186 euro. Te koop via mugler.fr.
Lees ook:
Boy, de grote liefde van Gabrielle Chanel gebotteld
