Een nieuw hoofdstuk voor de parfums van Annick Goutal

Het verhaal van Annick Goutal

Een van de eerste nichemerken was Annick Goutal, opgericht in 1981. De mooie française had er toen al een heel parcours opzitten. Opgeleid als pianiste trok ze naar Londen om er als au pair te werken. Daar werd ze ontdekt door de beroemde fotograaf David Bailey die haar modellencarrière lanceerde. Ze verhuisde terug naar Parijs om er een antiekwinkel te openen, werd verliefd en kreeg kinderen. Ze sloot haar winkel om even later een vriendin te helpen die Zwitserse huidverzorging verkocht. Annick boog zich over de verpakking en vond dat ook de geuren aangepast moesten worden. Dus trok ze naar Grasse, waar ze gefascineerd raakte door parfum. Ze schoolde zich bij tot parfumeur en opende in 1981 een eerste boetiek. In datzelfde jaar lanceerde ze de prachtige citrusgeur Eau d’Hadrien, die het merk meteen op de kaart zette.

Annick Goutal was eigenzinnig. Voor zowel Eau d’Hadrien als het fruitige Petite Chérie (1998) kreeg ze de raad van haar omgeving om de geuren niet te lanceren. Het was niet meteen wat de markt vroeg op dat moment. Ze deed het toch en gelukkig maar: het werden de 2 bestsellers van het huis. Petite Chérie was een cadeau voor haar dochter Camille, die een jaar later het roer overnam toen haar moeder overleed aan borstkanker.

Het hoofdstuk van Camille Goutal

Camille was een fotografe met een hoofd vol ideeën, maar wist niet hoe ze die kon vertalen in parfum. Ze werd bijgestaan door parfumeur Isabelle Doyen, die al sinds half jaren 80 samenwerkte met haar moeder. Toen Camille aan het hoofd kwam te staan telde Goutal een 20tal parfums. Vandaag, 18 jaar later, zijn dat er bijna 70. A rato van gemiddeld 3 tot 6 lanceringen per jaar groeide het huis de laatste jaren uit tot een internationaal merk met 10 eigen boetieks, waarvan 2 in New York. Dat verhaal kreeg vorig jaar een nieuw hoofdstuk. De snoeperige flesjes kregen een strakkere look en Annick Goutal werd herdoopt tot ‘Goutal, conteur de parfums‘. Elk parfum vertelt immers een verhaal.

Bois d’Hadrien, een nieuw parfum

Het verhaal van Bois d’Hadrien speelt zich af bij zonsondergang in de Toscaanse heuvels. Op dat moment zijn de geuren het sterkst: houtaroma’s van de struiken, de typische cypressen en uiteraard de citroenbomen. Veel hout dus, verzacht door flink wat citrusfruit (geconfijte citroen en limoen). Hoewel de allusie naar Eau d’Hadrien hoge verwachtingen schepte (het is een van mijn favoriete Goutal parfums), werden die niet echt ingelost. Bois d’Hadrien mist voor mij de verfijning van zijn inspiratiebron.

Wellicht heeft dat met de eerste indruk te maken. Bois d’Hadrien opent met citroen, een veel scherpere geur dan bergamot, dat een verfijnd meer houtig aroma heeft. Bergamot is de populairste citrusvrucht in parfum, citroen wordt doorgaans geassocieerd met schoonmaakmiddelen. Misschien zegt het iets over mij, maar ik moet vooral denken aan een zoetzure cocktail (of is dat de limoen?). En de sparnoot is voor mij voor altijd gelinkt met het badschuim van mijn grootouders. Daar goot ik ooit een halve fles van in bad, zodat de badkamervloer bedekt raakte onder een laag schuim. Die geur staat op mijn harde schijf gegrift. Net zoals de blik van mijn oma toen ze binnen kwam. Ook het nieuwe design overtuigde me niet echt, dus parkeerde ik de fles voorlopig in mijn kast.

Toen ik dit weekend wat orde in de chaos probeerde te scheppen dook Bois d’Hadrien weer op. Een slechte geur is het zeker niet, maar hij evolueert nauwelijks. Dat is perfect als je het een lekkere geur vindt, maar wat saai als je niet wild enthousiast bent. Bois d’Hadrien is aanwezig zonder te domineren en heeft een ongelooflijk lange adem voor een eau de parfum: op mijn huid houdt hij de klok rond. Hij doet me denken aan Hermès’ Eau des Merveilles, dat een gelijkaardige ingrediëntenlijst blijkt te hebben. Ik zou Bois d’Hadrien aanraden aan liefhebbers van ‘ronde’ citrusgeuren die wat meer ‘fond’ zoeken. Of die zich eens aan een houtgeur willen wagen die niet te moeilijk of te streng is.

Info

Annick Goutal Bois d’Hadrien eau de parfum 100 ml: 150 euro. Ik kreeg een testexemplaar via Senteurs d’Ailleurs, Stefaniaplaats 1A, 1000 Brussel. www.senteursdailleurs.com. www.goutalparis.com.

Lees ook

Goutal Rose Pompon review

Parfums de Nicolaï Rose Royale

Dit artikel delen op
Sofie Albrecht
Sofie Albrecht