Vooroordelen
Elke dag leer ik wel iets bij over parfum. Maar een van de belangrijkste lessen is om mijn vooroordelen te laten varen. Nog voor je een parfum geroken hebt, heb je vaak al een mening, op basis van het merk, de flacon, de reclame, de prijs. Zo ben ik nooit een fan geweest van tuberoos. Het kleine witte bloemetje met het intense aroma dat het femme fatale gehalte van parfums bepaalt, is niets voor mij. Te luid, teveel drama, te bloemig, te sexy. Allemaal dingen die niet bij mij passen. Dacht ik.
De verschillende facetten van tuberoos
Tuberoos, of nachthyacint, komt oorspronkelijk uit Mexico en vond in de 17e eeuw zijn weg naar Grasse. Vandaag wordt het voornamelijk in Indië gekweekt en is het een van de duurste natuurlijke extracten op de markt. Het heeft een enorm intense geur, waarin we verschillende facetten kunnen onderscheiden: van groen kamferachtig, crèmeachtig (tot vet) bloemig tot bitterzoet medicinaal en vuil dierlijk. Het is een bloem met veel karakter die snel gaat domineren. Qua geur kan je het omschrijven als het fout gelopen nichtje van de beter opgevoede gardenia of een jasmijn met vuile manieren. Niet verwonderlijk dus dat de bloem persona non grata was in kloostertuinen, want het zou de zusters op zondige gedachten brengen. In de preutse Victoriaanse tijden werd ze ook uit de buurt gehouden van jonge meisjes. Men geloofde dat het louter inademen van de geur spontane orgasmes kon uitlokken.
Must smells
Een sexy bloem dus. Met veel karakter, waardoor het niet verwonderlijk is dat ze een graag geziene gast is in verschillende parfums uit de jaren 80: Giorgio Beverly Hills Giorgio (81), Dior Poison (85), Givenchy Amarige (91), … Ruik deze parfums en je weet wat ik bedoel. Een andere must smell is Fracas van Robert Piguet, voor velen dé referentie van een tuberoos parfum. Maar persoonlijk vind ik Carnal Flower van Frederic Malle een beter, realistischer voorbeeld. Alsof je de bloem zelf ruikt in plaats van een parfum.
Een ander interessant voorbeeld is Bubble Gum Chic van James Heeley. Het speelt heel goed het contrast tussen het medicinale en het ’tuttefrut’ zoet aspect uit. Het ruikt ‘gevaarlijk’, wat perfect past bij het femme fatale imago van tuberoos. Houd je van de volle geur, maar niet van de gemene kantjes? Dan is Flor Y Canto van Arquiste een aanrader, want een van de meer elegante interpretaties.
Tuberoos nieuwe stijl
Tuberoos heeft een zwart-wit karakter: you love it or you hate it. Ik ben geen fan. Dacht ik. Twilly van Hermès heeft me bekeerd. Het was geen liefde op het eerste zicht, maar mijn appreciatie groeide gaandeweg. Alleen al om de originele combinatie van tuberoos met de kruidige frisheid van gember, waarmee Twilly iets nieuws toevoegt aan de markt. Ook origineel is de combinatie tuberoos-koffie in Atelier Cologne’s Café Tuberosa. Ongewoon, maar het werkt wel. Meer klassiek zijn Tuberose Le Jour en het sensuelere Tuberose Le Soir, 2 elegante interpretaties van Aerin. En verder zijn er nog verschillende bloemenparfums die tuberoos op hun ingrediëntenlijst vermelden, zoals Chanel’s Gabrielle en Gucci Bloom. Het grote verschil anno 2017 is dat de tuberoos natuurlijker wordt uitgewerkt, met minder lawaai en seks, meer politiek correct. Een mooi voorbeeld is Tubéreuse Hédonie, een van Roger & Gallet’s 5 Extraîts de Cologne, met telkens 1 ingrediënt als thema. Tot mijn eigen verbazing grijp ik telkens opnieuw naar deze frisse, zonnige interpretatie. Zo fris dat ik hem zelfs op mijn lakens verstuif. Niet slecht voor een geur die geassocieerd wordt met ‘het gedragen ondergoed van een mooie vrouw’ 🙂
Follow
[…] en het onderschatte YSL Manifesto. Ze slaagde er in om met het minder evidente -want zwoele- tuberoos toch een heel toegankelijke geur te maken. Bergamot en neroli zorgen voor een dominante […]