Alaïa de modeontwerper
De meeste modeontwerpers beschouwen parfum als een rendabel onderdeel van hun mode imperium. Niet Azzedine Alaïa, de Frans-Tunesische ontwerper die in de jaren tachtig furore maakte met zijn sculpturale stretchjurken die de vrouwelijke rondingen verheerlijkten. Hij is al 30 jaar bezig en vond het nu pas tijd voor een parfum. Hij sloot een licentie overeenkomst met Beauté Prestige Internationale, die ook de parfums voor Issey Miyake en Narciso Rodriguez ontwikkelt. Een slimme keuze, want BPI zetten deze modenamen bij het grote publiek op de kaart met een eerste parfum. De uitdaging: een origineel parfum met een herkenbaar karakter dat veel mensen aanspreekt én de wereld van de ontwerper vertaalt.
Mode vertaald in een flacon
De flacon doet alvast zijn best: een zwarte glazen fles met de typische lasercut motieven van het huis die Arabisch aandoen verwijst naar zijn Tunesische roots. Een bobijn gouddraad als dop is een knipoog naar het werk van de couturier. Bij de geur zelf werd elke referentie naar het Midden-Oosten vermeden. Geen Oosterse geur met voor de hand liggende oranjebloesemnoten dus, maar een abstracte floriëntal (een kruising tussen een bloemengeur en een Oosters parfum). Een jeugdherinnering aan zijn grootmoeder die emmers koud water op de gloeiend warme kalkmuren van haar huis wierp, vormde de basis van de briefing.
Een abstracte geur vol contrasten
Parfumeur Marie Salamagne vertaalde dat koelte-warmte contrast in een minerale noot (de frisheid van water) en een bloemig hart met een warme basis (amber en muskus). De couturier wilde geen enkel ingrediënt herkennen en dat is Salamagne gelukt: Alaïa Paris is een abstract parfum. Dat maakt het ook niet zo gemakkelijk om te beschrijven wat je juist ruikt. Het minerale wordt overstemd door de bloemige warmte. Maar dat geeft wel iets interessants: je ruikt water en steen. Niet de komkommer- of zelfs oesterachtige noten die in aquatische parfums zo populair zijn. Het bloemige hart is inderdaad redelijk abstract, al vermoed ik ook een fruitnoot.
Aanvankelijk dacht ik dat het een lineair parfum was, een parfum dat constant hetzelfde ruikt en dus niet evolueert van kopnoten naar hart- en basisnoten. Omdat de bloemige warmte zo overheerst. Maar ongemerkt wordt de compositie zachter en meer een huidgeur. Hij houdt redelijk lang (zestal uur), zoals het een eau de parfum betaamt. Technisch is dit parfum dus zeker in orde. Hoewel Alaïa Paris een aangename geur is, mis ik een herkenbare persoonlijkheid. Waardoor ik er geen geld op durf in te zetten dat hij kan aansluiten bij het lijstje toekomstige klassiekers.
Info
Alaïa Paris, eau de parfum 50 ml: 92 euro. In de parfumerie.
Follow